شوک درمانی که به سکته تبدیل شد

این روزها تقریبا هر لرستانی را می بینید از فروش غریبانه اراضی هنگ سوار ۰۷ گلایه دارد خیلی از لرستانی ها به ویژه آنان که هنوز دل در گرو توسعه ی لرستان دارند به این نتیجه رسیده اند که با وضع موجود، زندگی در لرستان روزمرگی ست و باید راهی کلان شهرها یا استان های همجوار شد ،

معتقدم ؛ طرز مدیریت و گفتمان مدیران اگر برگرفته از شرایط موجود نباشد اگر اطلاع کافی و وافی از مسیر توسعه ی استان نداشته باشند،بزودی شرایط اقتصادی استان باعث تشدید مهاجرت میشود که مجبورند برای رسیدن به آرامش و امنیت اقتصادی به یک جای امن بروند و استانی را انتخاب کنند که لااقل مدیرانش همسو با نیازهای استان حرف بزنند

 در برنامه های توسعه برای برون رفت از مهاجرت به کلان شهرها مقرر گردید از طریق جذب سرمایه گذار و سرمایه گذاری در مناطق محروم ، مانع مهاجرت استان های کمتر توسعه یافته به کلان شهرها شوند و مطابق طرح آمایش سرزمین برای لرستان توسعه ی گردشگری را در نظر گرفتند با این اوصاف در ادامه تحلیلی اجمالی دارم بر سخنان معاونت عمرانی لرستان ؛ باعنوان موضوع ۰۷ دربرنامه پس از خبر

پرسش این است چرا شوک درمانی برای اندیشه توسعه اهمیت دارد؟ برای اینکه در استانی که از قافله ی توسعه جا مانده است راهی جز شوک درمانی وجود ندارد و بزرگترین فاجعه از نظر جهت گیری های توسعه محور این است اگر مجری یا مدیری که ذهنش معطوف به آمار و اسناد نباشد شوک درمانی منجر به پیامدهای خطرناکی چون سکته ی مغزی میشود، متاسفانه در تحلیل سخنان چند دقیقه ای معاونت عمرانی باید اذعان داشت ؛ از آنجا که استاندار زیویار آنطور نشان می داد که از زمانی که آفتاب طلوع می کند تازمانیکه عزم غروب می کند ایشان پیوسته بدنبال برگشت اراضی ۰۷ به لرستان است اما در میان بهت و تعجب همگان ،سخنان معاونت عمرانی اش ، او را در میان مردم و مطالبه گران به مشروعیت سوزی می رساند و حتما باید بدنبال شوک درمانی برود تا با اصلاح سخنان غیرموجه و ناهمسو معاونت عمرانی در رسانه ملی از سکته ی مغزی مدیران و مدیریت استان جلوگیری نماید

 در تحلیل عملکرد یکسال فرهاد زیویار معتقدم اراضی ۰۷ میتوانست بعنوان شوک درمانی عمل کند چراکه جامعه ای که دچار شوک میشود تجزیه و تحلیل را از دست می دهد و با احساس گسستگی از مطالبات ،بدنبال تسکین می رود وگرنه مطالبه ی چهار پنج هکتار زمین در صورت بندی توسعه استان های همجوار، مفهومی ندارد متاسفانه آقای دالوند بدون پرداختن به آبینه ی تاریخی و جایگاه هنگ سوار ، بدون در نظر گرفتن مصادیق تهاتر پادگان ها در کشور ، بدون اشاره به محرومیت لرستان ، بدون واکاوی طرح آمایش سرزمین در توسعه ی گردشگری لرستان ، بدون در پیش گرفتن نقش اراضی ۰۷ در توسعه ی استان و در نهایت بدون شفافیت سازی قانون واگذاری پادگان ها که بصراحت هفتاد درصد در اختیار عموم قرار می گیرد براحتی هر چه تمام در رسانه ملی سهم شهرداری و ارتش را پنجاه پنجاه میخواند در حالیکه حتی در سهم پنجاه درصدی شهرداری ، یازده ساختمان تاریخی ارتش موجود می باشد که عملا راه طرح های توسعه محور را مسدود نموده است در حالیکه آقای دالوند در این برنامه بجای هدر رفت وقت میتوانست به استناد سخنان رهبری در محرومیت زدایی با توجه بر آمار و ارقام محرومیت لرستان ، منتقد اقدام ارتش در معرفی لرستان بعنوان استان پشتیبان ساخت مسکن ارتش باشد، شاه بیت سخنان جناب دالوند میتوانست در یک دقیقه اینگونه از پیش طراحی شود که سهم ارتش در اراضی ۰۷ بیش از ۲۲۲ قطعه زمین مسکونی و تجاری است در حالیکه سهم لرستان، مراقبت از یازده ساختمان تاریخی ارتش است و این هیچ محلی حتی به فرمایش پنجاه پنجاه جناب دالوند ندارد و البته دهها امای دیگر که علم محرومیت لرستان هستند

مهدی میرزاوند